Συμεωνίδη Γιάννη μας που βρίσκεσαι στα ξένα
Όλοι οι φίλοι σου εδώ ρωτούσανε για σένα
Η ξενιτιά σε κράτησε μέσα στην αγκαλιά της
Και συ υποχρεωτικά την δέχτηκες με όλα τα δάκρυά της.
Ποτέ όμως δεν ξέχασες το μακρινό Προκόπι
Είπες κάποτε και εσύ – χαλάλι του οι κόποι –
Τον Όσιο Ιωάννη είχες πάντοτε πλάι σου κοντά σου
Και πάντα κουράγιο έπαιρνες εκεί στην ξενιτιά σου.
Μικρός ήσουν όταν έφυγες και άφησες την Χαλκίδα
Στην ξενιτιά παντρεύτηκες όμορφη Ελληνίδα.
Απέκτησες επάγγελμα, οικογένεια, παιδιά, εγγόνια
Ποτέ όμως δεν σε κούρασαν τα τόσα πολλά χρόνια.
Ο κ. Βασίλης σε έμαθε να αγαπάς τον ΑΓΙΟ
Και η κ. Γιαννούλα σου έδινε πάντα πολύ κουράγιο
Στο Ν. Προκόπι, στον Άγιο, τρέχατε μαζί τα δύο αδελφάκια
Να τον παρακαλέσετε να πάνε κάτω τα φαρμάκια.
Μόλις πληροφορήθηκα πως πήγες στην πατρίδα
εκεί που συναντήθηκαν το κλάμα και η ελπίδα
Το Στάβλο του Αγίου πήγες να προσκυνήσεις
Και μετά το σπίτι των γονιών σου να αναζητήσεις.
ΟΣΙΕ ΙΩΑΝΝΗ ΑΓΙΕ και των Προκοπιανών Προστάτης
Γίνε στην οικογένεια αυτή μόνιμος συμπαραστάτης
Χάριζε τους πάντοτε Υγεία και Ευλογία
Για να αναβλύζει το σπίτι τους, την δική σου Ευωδία.
Χαλκίδα 10 – 9 – 2006
Ο ΣΥΝΤΑΞΑΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΩΤ. ΓΙΑΚΟΜΙΔΗ
ΚΛΕΟΜΑΧΟΥΣ 11 ΧΑΛΚΙΔΑ 34100