Όσιος Ιωάννης ο Ρώσσος, ο Ομολογητής

Όσιος Ιωάννης

ο Ρώσσος ο Ομολογητής

«Ο ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΓΟΝΟΣ, ΠΡΟΚΟΠΙΕΩΝ ΚΑΥΧΗΜΑ» Ο Ρώσος στην καταγωγή άγιος Ιωάννης ο Ομολογητής γεννήθηκε το 1690. Συνελήφθη το 1711, κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου, από τις οθωμανικές δυνάμεις και, αφού μεταφέρθηκε στο Προκόπι της Καππαδοκίας, υποχρεώθηκε να γίνει σκλάβος στο σπίτι ενός Τούρκου Ιππάρχου. Αντιστάθηκε σθεναρά στην επιμονή του Ιππάρχου να αλλαξοπιστήσει. Οι συνθήκες της ζωής του ήταν σκληρές. Κοιμόταν στο στάβλο μαζί με τα ζώα. Εκεί προσευχόταν καθημερινά στο Θεό, να αντέχει τις ταπεινώσεις που υφίστατο. Τη νύχτα συχνά επισκεπτόταν την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που βρισκόταν εκεί κοντά. Κατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής του έκανε πολλά θαύματα. Χαρακτηριστική του βίου του και της κουλτούρας του τόπου είναι η ευρύτατα διαδεδομένη παράδοση σύμφωνα με την οποία, ο Όσιος μετέφερε με μυστηριώδη τρόπο ένα πιάτο αχνιστό μαντί στον Ίππαρχο στη Μέκκα, όπου βρισκόταν για προσκύνημα. Αυτός βρήκε το φαγητό να αχνίζει, και αναγνώρισε το πιάτο απ' τα διακριτικά του. Επιστρέφοντας στο Προκόπι, έφερε μαζί του το πιάτο, οπότε και εξακριβώθηκε ότι ο Όσιος το είχε ζητήσει από τη νοικοκυρά για να το στείλει στη Μέκκα. Θέλοντας να τιμήσει τον Ιωάννη, ο Ίππαρχος προσφέρθηκε να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσής του. Ο Άγιος αρνήθηκε να εγκαταλείψει το στάβλο και έζησε την υπόλοιπη ζωή του δουλεύοντας την ημέρα και προσευχόμενος τη νύχτα. Παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο στις 27 Μαΐου 1730, σε ηλικία 40 ετών. Τρεισήμισι χρόνια αργότερα ο Όσιος εμφανίστηκε στον ύπνο ενός γέροντα ιερέα ζητώντας του να γίνει η ανακομιδή του λειψάνου του. Κατά την εκταφή, η αγιότητά του ανδείχτηκε από το γεγονός ότι το σώμα του παρέμενε ανέπαφο και ευωδίαζε. Δεν συγκαταλέγεται στους μάρτυρες των πρώτων αιώνων του Χριστιανισμού. Ανήκει σε μια άλλη κατηγορία αγίων ανθρώπων, που έζησαν, με τον ασκητικό τους βίο και την ομολογία ενώπιον των διωκτών τους, μια μορφή συνεχούς μαρτυρίου εξίσου απόλυτη σε αγάπη και σε ευθύνη με εκείνη των πρώτων μαρτύρων. Για αυτό αποκαλείται «όσιος» και «νέος ομολογητής» σε χρονική μόνο αντιδιαστολή με τους παλαιότερους. Κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1924, το λείψανο του Οσίου μεταφέρθηκε στο Νέο Προκόπι της Εύβοιας. Η μεταφορά του με το πλοίο «Βασίλειος Δεστούνης» επιτεύχθηκε χάρη στους κόπους και τη μέριμνα του Παναγιώτη Παπαδόπουλου. Το ίδιο πλοίο μετάφερε στην Ελλάδα και 800 πατριώτες. Στην λαϊκή αγιογραφία, ο Όσιος παρουσιάζεται ως μία ταπεινή μορφή νέου άντρα, που συχνά πλαισιώνεται από μία εικονογραφική εξιστόρηση της ζωής και του έργου του, με δέκα σημαντικούς σταθμούς.